Important Reminder:Şehir Rehberi uygulaması 15 Aralık 2024 tarihinde sona erecek ve web sürümü de 2025 yılının başlarında buna eşlik edecektir. Daha fazla bilgi edinmek veya Swarm uygulamamızı indirmek için lütfen SSS bölümümüzü ziyaret et.
İstanbul'un TBMM'de, kabul edilen ve Resmî Gazete'de yayınlanan 5747 sayılı yasa uyarınca 39 ilçesi vardır. Bunlardan 25'i Avrupa Yakası'nda; 14'ü ise Anadolu Yakası'nda bulunur.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'da 2008 yılında yapılan düzenlemeyle, 6 ayrı ilk kademe belediyesi birleştirilerek kurulmuştur. İstanbul'un yüzölçümü bakımından 4. büyük ilçesidir. Kuzeyde Karadeniz'e kıyısı vardır.
Yedi Tepeli Kent: 2008 yılındaki düzenlemeyle ilçe statüsüne kavuşmuştur. Üsküdar'a bağlı 3, Kadıköy'e bağlı 7, Ümraniye'ye bağlı 3, Samandıra'ya bağlı 1 mahallenin birleştirilmesiyle oluşturulmuştur.
Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak ilçe hâline getirildi. TEM ve D100 karayollarının içinden geçtiği ilçede köy yerleşimi bulunmamaktadır.
Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak ilçe yapılan yerlerden biridir. Bugün en önemli karayollarının içinden geçtiği Bağcılar, İstanbul'un en kalabalık ilçesidir.
Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında bağlı bulunduğu Bakırköy'den ayrılarak ilçe yapılan Bahçelievler D100 karayoluna ve havalimanına yakınlığı nedeniyle hızla gelişmiştir. Denize kıyısı yoktur.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un en köklü ilçelerinden biri olan Bakırköy, 1992 yılındaki düzenlemelere değin İstanbul'un en büyük ilçelerindendi. Günümüzdeki biçimini 1992'de almıştır.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'daki en yeni yerleşim bölgelerinden olan Başakşehir'de toplukonut uygulamaları yoğunluk gösteriyordu. 2008 yılında çevre ilçelerden alınan bazı mahallelerle Başakşehir ilçesi oluşturuldu.
Yedi Tepeli Kent: 1990 yılında Eyüp'ten ayrılarak ilçe hâline getirildi. Tarihî yarımadaya yakınlığı nedeniyle hızla büyüyen Bayrampaşa Topkapı'dan kaldırılan İstanbul Otogarı'nın da yeni adresi oldu.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un en seçkin semtlerinden olan Beşiktaş 1930 yılında Beyoğlu'ndan ayrılarak ilçe yapıldı. İstanbul'un ulaşım, eğitim ve ticaret alanında en işlek noktalarındandır.
Yedi Tepeli Kent: 1930'a değin Üsküdar'a bağlı olan Beykoz bu tarihte ayrı ilçe yapıldı. İç göç ile hızla büyüyen Beykoz'da bugün yerleşimin genelde Boğaz kıyılarında yoğunlaştığı görülmektedir.
Yedi Tepeli Kent: 2008 yılındaki düzenlemelerle ilçe hâline getirilen Beylikdüzü büyük ölçüde Büyükçekmece ilçesine bağlı belde belediyelerinin derlenmesiyle oluşturuldu. Birbirinden kopuk bir yapılanma göze çarpar.
Yedi Tepeli Kent: Beyoğlu Eski İstanbul'da Suriçi'nin ardından ikinci bir şehir merkezi durumundaydı. O dönemde gayrimüslim nüfusun yoğun yaşadığı Beyoğlu, kentte kültür ve sanatın merkeziydi.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un güneyinde yer alan takımadadan oluşur. Takımadada 4'ü meskûn, toplam 9 ada vardır. Nüfus bakımından İstanbul'un en küçük ilçesidir. Adalar ilçesinin merkezi Büyükada'dır.
Yedi Tepeli Kent: Büyükçekmece Gölü'nün Marmara Denizi'yle birleştiği bölgede gelişen Büyükçekmece, 1987 yılında Çatalca'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un yüzölçümü olarak en büyük ilçesi olan Çatalca Osmanlı döneminde de ayrı bir kazaydı. Nüfus olarak Adalar ve Şile'den sonra İstanbul'un en seyrek nüfuslu ilçelerinden biridir.
Yedi Tepeli Kent: Ömerli, Alemdağ ve Taşdelen beldelerinin biraraya getirilmesiyle 2008 yılında oluşturulmuştur. İlçe topraklarının büyük bölümünü engebeli topraklar oluşturur.
Yedi Tepeli Kent: Cumhuriyet dönemine değin büyük Rum köylerine ev sahipliği yapan Esenler önceleri Bakırköy'e bağlıyken Bayrampaşa ilçe yapılınca buraya katıldı. Daha sonra 1993 yılında ayrı bir ilçe hâline getirildi.
Yedi Tepeli Kent: Kıraç, Yakuplu, Avcılar ve Bahçeşehir'e bağlı mahallelerin derlenmesiyle 2008 yılında ilçe hâline getirilen Esenyurt önemli karayollarının birleştiği bir noktada yer alır.
Yedi Tepeli Kent: 1936 yılında Fatih ve Beyoğlu ilçelerine bağlı bölgelerin birleştirilmesiyle kurulan Eyüp ilçesi İstanbul'un önemli tarihî merkezlerinden biridir. Eyüp'te nüfus Haliç çevresinde yoğunlaşmıştır.
Yedi Tepeli Kent: Cumhuriyetin ilk yıllarında Suriçi'nde yalnızca İstanbul merkez ilçesi varken, daha sonra görev alanı Fatih ve Eminönü olmak üzere ikiye bölündü. 2008 yılında Eminönü feshedilerek Fatih'e katıldı.
Yedi Tepeli Kent: 1963 yılında Eyüp ve Çatalca ilçelerinden alınan bölgelerin birleştirilmesiyle oluşturuldu. 2008 yılına değin İstanbul'un nüfus bakımından en büyük ilçesi olan Gaziosmanpaşa bu tarihte bölündü.
Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak kurulan Güngören, İstanbul'un en küçük yüzölçümlü ilçesidir. Önceleri birkaç köyden ibaret olan Güngören bölgesi Balkanlardan aldığı göçle giderek büyüdü.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'da Anadolu Yakası'nın en eski yerleşim birimlerinden olan Kadıköy bugün de yakanın en işlek noktası durumundadır. Kadıköy'de Osmanlı döneminden kalma yapılara rastlanır.
Yedi Tepeli Kent: 1987 yılında Şişli'den ayrılarak ayrı ilçe yapılan Kâğıthane O-1 ve O-2 yolları arasında kuruludur. Engebeli bir arazi üstüne yayılan ilçe son yıllarda iç göçle büyük nüfus artışı yaşamıştır.
Yedi Tepeli Kent: 1928 yılında bağlı bulunduğu Üsküdar'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi. 1987'de Pendik'in, 1992'de Sultanbeyli ve Maltepe'nin, 2008'de Sancaktepe'nin ilçe yapılmasıyla son biçimini aldı.
Yedi Tepeli Kent: D100 ve TEM otoyolları arasında kalan Küçükçekmece adını kıyılarında kurulduğu lagün gölünden almıştır. 1989 yılında Bakırköy'den ayrılarak ayrı ilçe durumuna getirilmiştir.
Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Kartal'dan ayrılarak ilçe yapıldı. Kadıköy'e yakınlığı ile hızla gelişme olanağı bulmuştur. 2008 yılında Sancaktepe'nin ilçe yapılmasıyla bir miktar toprak ve nüfus düşüşü yaşamıştır.
Yedi Tepeli Kent: Pendik 1987 yılında Kartal'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi. Yerleşimin genel olarak O-4 otoyolunun güneyinde yoğunlaştığı ilçenin kuzeyinde köy yerleşimleri görülür.
Yedi Tepeli Kent: 2008 yılında, bölgedeki belde belediyelerinin birleştirilmesi ve çevre ilçelerden mahalle eklenmesiyle kurulan Sancaktepe ilçesi İstanbul'un Anadolu Yakası'ndadır.
Yedi Tepeli Kent: Sarıyer, Avrupa Yakası'nda Boğaziçi'nin en kuzeydeki ilçesidir. Yerleşimin kıyı şeridi boyunca yoğunlaştığı Sarıyer, İstanbul'un en tarihî semtlerine ev sahipliği yapar.
Yedi Tepeli Kent: Yüzölçümü olarak İstanbul'un en büyük ikinci ilçesi olan Silivri, Çatalca'yla birlikte İstanbul'un en batısında yer alan iki ilçeden biridir. İlçe merkezi deniz kıyısında yer alır.
Yedi Tepeli Kent: Sultanbeyli, 90'lı yıllara değin küçük bir yerleşim birimi iken iç göç patlamasıyla düzensiz büyüdü. Hızla artan nüfus nedeniyle 1992 yılında bağlı bulunduğu Kartal'dan ayrılarak ayrı ilçe yapıldı.
Yedi Tepeli Kent: Sultangazi, İstanbul'un Avrupa Yakası'nda yer alır. 2008 yılında Gaziosmanpaşa'ya bağlı 14, Eyüp ve Esenler'e bağlı birer mahallenin katılımıyla kuruldu.
Yedi Tepeli Kent: Karadeniz kıyısında kurulu olan Şile, yüz ölçümü bakımından Anadolu Yakası'ndaki en büyük ilçedir fakat nüfus olarak il genelinde Adalar'dan sonra en düşük nüfuslu ikinci ilçedir.
Yedi Tepeli Kent: 1954 yılında bağlı bulunduğu Beyoğlu'ndan ayrılarak ilçe yapılan Şişli, 1987 yılına dek Kâğıthane'yi de kapsıyordu. İlçe, Kâğıthane'nin ayrılmasıyla bölündü ve iki parça arasında bağlantı kalmadı.
Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un Anadolu Yakası'ndaki en uç ilçelerinden olan Tuzla, Marmara Denizi kıyısında yer alır. İlçede yerleşim de kıyı bölgelerde yoğunlaşmıştır. 1992 yılında Pendik'ten ayrılmıştır.
Yedi Tepeli Kent: Ümraniye'de ilk belediye teşkilâtı 1963'te kuruldu ancak 1980'deki bu belediye feshedilerek Üsküdar'a bağlandı. 1987'de bu kez ilçe olarak Üsküdar'dan ayrıldı.
Yedi Tepeli Kent: Üsküdar cumhuriyetin ilk yıllarında Anadolu Yakası'nın tümünü kapsayan ayrı bir ildi. 1926'da İstanbul'un bir ilçesi hâline getirildi. Üsküdar bugün Boğaziçi Köprüsü'nün geçiş güzergâhı üzerindedir.
Yedi Tepeli Kent: 1940'lı yıllardan başlayarak hızla büyüyen Zeytinburnu, 1957 yılında bağlı bulunduğu Fatih'ten ayrılarak ilçe yapıldı. Küçük yüzölçümlü olmasına rağmen İstanbul'un yoğun nüfuslu ilçelerindendir.